پوشش ضد اسید را میتوان به چند بخش تقسیم کرد که در ادامه به مهم آنها اشاره خواهیم کرد: پوشش های ضد اسید بر پایه رزین‌های سینتیتک و قیرها. پوشش های رزینی شامل لایههای شمشهکشی شده، لایههای برپایه اسفالت، پوششهای مسلح شده با الیاف، رنگها و پرایمرها، پوششهای مقاوم هستند و به صورت یک پارچه و بدون درز بهعنوان کفپوش و کوتینگ از آنها استفاده میشود. پوشش های زرینی همچنین ممکن است همراه با الیاف فایبر گلاس استفاده شوند. زینهای پایه فوران: این نوع پوشش ضد اسید که براساس پوشش های رزینی ساخته میشود، مقاومت شیمیایی، حرارتی و مکانیکی بالایی در برابر اسیدها دارد. رزین‌های پایه وینیل استر: از مزایای این پوشش ضد اسید باید به چسبندگی بالای آن روی سطحهای بتنی اشاره کرد. پوششهایی که به وسیله چسبها یا روشهای مکانیکی به سطوح متصل می‌شوند و بهصورت شیت یا ورق هستند. پوششهای سرامیکی: پوششهایی شامل تلفیق موارد بالا و سیستم کاشی‌کاری یا آجر کاری ضد اسید هستند. پوشش های ضد اسید مخازن پوشش ضد اسید کامپوزیت : این پوشش ، ضد اسید که آن را به نام فایبر گلاس نیز میشناسند بهدلیل سرعت بالا در اجرا بسیار محبوب است. رنگهای اپوکسی ضد اسید: این رنگها بر پایه رزین آپوکسی ساخته می‌شوند. مزیت آنها چسبندگی عالی روی سطوح فلزی و عیر فلزی است. پلی استر غیراشباع: این نوع پوشش برای محیطهایی که خورندگی کمی دارند مناسب است و از آن میتوان یا به تنهایی و یا با الیاف شیشهای برای کفها و دیوارهها استفاده کرد.